- «بیش‌فعالی» كودكان نیز بهانه‌ای برای از بین بردن اسباب‌بازی‌هاست.
این‌گونه كودكان، از بازی با اسباب‌بازی‌ها، زود خسته شده و پس از خستگی،
به شكستن آن‌ها میپردازند زیرا با این‌کار، احساس لذت بیش‌تری می‌کنند.
-
عده‌ای از كودكان به‌دلیل كمبود محبت و عدم توجه كافی به آنان، شكستن
اسباب‌بازی‌ها را راهی برای جلب توجه دانسته و از این روش می‌خواهند خلأ
عاطفی خویش را پرنمایند. این‌گونه كودكان، بیش‌تر در خانواده‌های «طلاق» و «بگو و مگو» و «سالار بودن یكی از والدین» و... مشاهده می‌شوند.
- گاهی یادگیری و تقلید رفتارهای نامناسب والدین و مربیان-به‌خصوص همسالان- می‌تواند عامل شكستن اسباب‌بازی‌های كودكان باشد.
والدین یا آموزگارانی كه در جروبحث‌های خویش به‌جای دفاع، به شكستن وسایل
منزل یا مدرسه میپردازند (مكانیسم دفاعی جابه‌جایی)، فرزندان و
شاگردان‌شان نیز این عمل را یادگرفته و در بازی خود، اسباب‌بازی‌های‌شان
را می‌شكنند.
- «تبعیض» میان كودكان و دانش‌آموزان توسط والدین و مربیان موجب می‌شود
كودكان به‌سراغ اسباب‌بازی رفته و در این حالت، وسایل بازی‌شان را نابود
می‌كنند تا از این طریق، تشنگی محبت و خستگی تبعیض را جبران نمایند.
-
بی‌توجهی و سهل‌انگاری والدین نسبت به نگه‌داری اسباب‌بازی‌ها توسط
كودكان، می‌تواند عامل تقویت و تحریك كودكان به شكستن اسباب‌بازی‌ها باشد. آموزش مهارت نگه‌داریِ وسایل شخصی به كودكان و تذكر به آنان، موجب كاهش این رفتار می‌شود.
- «ترسناك» بودن برخی اسباب‌بازی‌ها نیز می‌تواند موجب شكستن آن‌ها توسط كودكان شود.
- برخی اسباب‌بازی‌ها از ظرافت خاصی برخوردار بوده
و با اندك‌فشار یا بازی زیادی، خراب می‌شوند یا می‌شكنند، بنابراین بهتر
است اسباب‌بازی‌های ظریف و فانتزی را برای فرزندان سنین پایین انتخاب
نكنید.
- چنان‌چه وسایل بازی با سن كودك مطابقت نداشته باشد،
آن را بیهوده فرض كرده و به شكستن آن می‌پردازد. پس بهتر است در خرید
اسباب‌بازی‌ها، دو عامل «توانایی» و «علاقه‌مندی» كودكان درنظر گرفته شود.
- چنان‌چه یك وسیله‌ی بازی برای دو یا چند فرزند تهیه شود،
چیزی جز جروبحث و درنهایت، شكستن و خراب‌شدن اسباب‌بازی، نصیب والدین
نمی‌گردد. شایسته است در حد امكان برای هریك از كودكان، اسباب‌بازی‌های
جداگانه‌ای خریداری یا تهیه شود.
تهیه شده توسط:مجله شادکامی و موفقیت - رشید محمدی‌لیتكوهی -كارشناس علوم تربیتی
کلیه حقوق تحت مجوز